Rezerwaty
Rezerwat Mszar Bogdaniec
Rezerwat "Mszar Bogdaniec" powstał w 1996 r. Jego powierzchnia wynosi 21,98 ha, z czego 4,95 ha to objęte ochroną torfowiska - tereny o stałym, silnym uwilgotnieniu podłoża, porośnięte przez rośliny, których obumarłe szczątki stopniowo przekształcają się w torf.
W rezerwacie "Mszar Bogdaniec" ochronie podlega torfowisko przejściowe z elementami torfowiska wysokiego. Ich wiek szacuje się na 2600-2900 lat (okres epoki brązu). Powstaniu torfowisk sprzyjało ukształtowanie terenu, który stanowi w tym miejscu podłużną nieckę.
Do gatunków roślinnych podlegających ścisłej ochronie, a występujących na terenie rezerwatu należą:
- Chrobotek reniferowy (Cladonia rangiferina)
- Konwalia majowa (Convallaria majalis)
- Kruszyna pospolita (Frangula alnus)
- Porzeczka czarna (Ribes nigrum)
- Widłak goździsty (Lycopodium clavatum)
- W rezerwacie rosną również: Brzoza omszona (Betula pubescens)
- Trędownik bulwiasty (Scrophularia nodosa)
- Trzęślica modra (Molinia coerulea)
- Wełnianka pochwowata (Eriphorum vaginatum)
- Wełnianka wąskolistna (Eriphorum angustifolium)
Teren objęty ochroną zamieszkują także ptaki. W trakcie przeprowadzonej w 1999 r. obserwacji naliczono 44 gatunki ptaków. Do najciekawszych należą:
- Brodziec samotny (Trinia ochropus)
- Cyraneczka (Anas crecca)
- Żuraw (Grus grus)
Do niedawna na terenie rezerwatu miał swoje gniazdo bocian czarny (Ciconia nigra). Niestety, od kilku lat przestał się pojawiać, jego gniazdo uległo rozpadowi.
W rezerwacie "Mszar Bogdaniec" napotkano 8 sposób 18 występujących w Polsce gatunków płazów. Są to:
- Ropucha szara (Bufo bufo)
- Ropucha zielona (Bufo viridis)
- Rzekotka drzewna (Hyla arboreta)
- Traszka zwyczajna (Triturus vulgaris)
- Żaba jeziorowa (Rana lessonae)
- Żaba moczarowa (Rana arfalis)
- Żaba trawna (Rana temporaria)
- Żaba wodna (Rana esculenta)
Na objętych ochroną torfowiskach żyją też 4 powszechnie znane w naszym kraju gatunki gadów. Do grupy tej należą:
- Jaszczurka zwinka (Lacerta agilis)
- Jaszczurka żywotna (Lacerta vivipara)
- Padalec zwyczajny (Anguis fragilis)
- Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix)
Rezerwat Baszków
Stanowisko długosza królewskiego (Osmunda regalia), w lesie koło Baszkowa, od dawna wzbudzało zainteresowanie botaników - florystów. W 1938 r. zostało zarejestrowane w Okręgowym Komitecie Ochrony Przyrody na Wielkopolskę i Pomorze. Po II wojnie światowej i upaństwowieniu lasów, utworzono rezerwat "Baszków". Jego powierzchnia wynosi 3,97 ha.
Długosz królewski, jest bardzo rzadką i zarazem największą paprocią, występującą w naszym kraju. Ta zielona roślina, należy do rodziny długoszowatych (Osmundaceae), które pojawiły się na Ziemi w erze paleozoicznej a rozprzestrzeniły w erze mezozoicznej. Na świecie żyje obecnie ok. 20 gatunków należącej do tej rodziny, w Polsce występuje tylko długosz królewski.
Roślina ta lubi miejsca zacienione i wilgotne. Spotkać ją można na śródleśnych torfowiskach i wilgotnych wrzosowiskach. Osiąga wysokość 1,5-2 m. Jej organem podziemnym są rozgałęzione kłącza, z których każdego roku wyrasta kilka nowych jasnozielonych długoogonkowych liści. Liście te są szerokie na prawie pół metra, podwójnie pierzasto złożone.
Na obszarze rezerwatu "Baszków" rosną także:
- Borówka czernica (Vaccinium myrtillus)
- Jarząb pospolity (Sorbuj aucuparia)
- Konwalijka dwulistna (Maianthemum bifolium)
- Orlica pospolita (Pteridium aquilinum).